កំណាព្យស្នេហា “ស្ដាយស្នេហ៍ភក្ដី”

(បទពាក្យ៨)

០១.	អធ្រាត្រត្រជាក់មេឃធ្លាក់ជំនោរ	ធម្មជាតិទេរទោរទៅតាមវាតា
	ចង្រិតតាក់តែងបទភ្លេងស្នេហា	បំពេរសត្តាដោយសៀងរងំ។
០២.	ជ្រិចៗច្រើនដងអ្នកផងលក់អស់	លក់ផុតក្រៀមក្រោះលក់សែនមនោរម្យ
	ទោះគេមានទុក្ខតែអាចសុខុម	ប្លែកអ្វីទុក្ខខ្ញុំធំលក់មានបាន។
០៣.	រូបកាយជាពិតតែចិត្តសែនឈឺ	ចន្ទជួយបំភ្លឺក៏នៅមិនស្រាន
	មិនស្រាកមិនស្រន់ពេកពន់ប្រមាណ	ក្ដីស្នេហ៍ចែកដ្ឋានលែងបានជួបជិត។
០៤.	ខំស្ម័គ្រខំស្មោះប្រែអស់ខ្លឹមសារ	រនាំងស្នេហាឱ្យយើងឃ្លាតពិត
	ស្រឡាញ់ម្ដេចក្ដីក៏ត្រូវអស់សិទ្ធិ	បានត្រឹមដេកគិតអាណិតខ្លួនឯង។
០៥.	លលកខ្មោចយំឱ្យខ្ញុំស្រណោះ	ចិន្តាដែលស្មោះអួលអាក់ចម្បែង
	អារម្មណ៍មិនស្ងប់វិលវល់ដូចផ្សែង	កណ្ដោចកណ្ដែងកណ្ដាលរាត្រី។
០៦.	យប់យន់ស្ងាត់ឈឹងសម្លឹងទៅផ្ដាយ	ដួងចិត្តនឹកស្ដាយៗស្នេហ៍ភក្ដី
	បើនៅមានភ័ព្វសូមជួបជាថ្មី	បានសុខសិរីដូចគេផងចុះ៕៚

និពន្ធដោយៈ យាន សំណាង (កវីហេងស៊យ)

ថ្ងៃ១កើត ខែជេស្ឋ ឆ្នាំមមី ឆស័ក ព.ស២៥៥៨ ត្រូវនឹងថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៤

រិះគន់ស្ថាបនាៈ yeansamnang@gmail.comឬទូរស័ព្ទៈ ០៩៦ ៩៩ ៣៤៣ ៩៦ ឬ ០៩៧ ៩៩ ៣៤៣ ៩៦